بسم الله

تا که چشمم باز شد دیدم که یارم رفته است

مهمانی شد به پایان و نگارم رفته است

با گل این باغ تازه انس پیدا کرده ام

گرم گل بودم، که دیدم گلعزارم رفته است

دلبر من هر سحر بر دیدنم مشتاق بود

آنکه بود در هر سحر چشم انتظارم رفته است

انشاالله که خدا بعد از این ماه مبارک از دلامون بیرون نره و این رو باور کنیم که در دلامون فقط جای یه نفره. آن یک نفرهم کسی نیست جز بهترین رفیق انسان خدا