بسم الله

اهل عامه علی علیه السلام را از انبیاء گذشته پایین تر میدانند. در اینجا حدیثی را پیامبر صلی الله علیه و آله می آوریم که کفر ایشان را بیان می فرماید.
یک نکته که در اینجا قابل ذکر است و همچنین قابل توجه خوانندگان این است که کلمه کفر یا کافر که به اشخاص تعلق می گیرد به معنی این نیست که منکر خدا می شود. بلکه کلمه کفر از نظر لغوی به معنی پوشاندق حق است. کافر یعنی کسی که حق را می پوشاند این یک معنی از نظر لغوی. اما اینکه عموم افراد بر این باور هستند که کفر به معنی انکار خداوند است این طور نیست بلکه کفر به معنی رد امر خداوند به یک معنی یا آیات خداوند را منکر شدن است. برای مثال شیطان در توحید هیچ مشکلی نداشت و خداوند را طبق قرآن و روایات به یگانگی پذیرفته بود ولی خدا در قرآن او را کافر می داند و دلیلش این است که شیطان ( ابلیس) از امر خدا سر پیچی کرد به همین علت خدا او را کافر می داند. دلیل دیگر این است که خدا در قرآن می فرماید ای پیغمبر اگر از بت پرستان بپرسی که چه کسی زمین و آسمان را خلق کرده است؟ جواب می دهند که خدا خلق کرده. پس چرا بتان را می پرستید جواب دادند که اینها شفیعان ما هستند. پس از این مطلب چنین برداشت می شود که کفر به وجود خداوند وجود ندارد بلکه یا انحراف در درک ، فهم و شناخت شخص شفیع است یا در اطاعت نکردن امر خداوند متعال است. پس منکرین مقام علی علیه السلام و اهل بیتش سلام الله علیهم دارای همین کفر هستند.
از کتاب بحر المعارف و او از کتاب تأویل الایات از جابر بن عبد الله روایت کرده که رسول خدا صلی الله علیه و آله به من فرمود: ای جابر، کدام یک از برادران بالاترند؟ گفتم: برادرانی که از یک پدر و مادر باشند، فرمود، ما گروه پیامبران با هم برادریم و من بالاترین آنهایم، و بهترین برادران در نظر من علی بن ابیطالب است، و او نزد من از پیامبران بالاتر است، پس هر که پندارد که پیامبران برتر از اویند مرا کمترین آنان قرار داده است، و هر که مرا کمترین آنان قرار دهد کافر است، زیرا من علی را برادر خود نساختم جز به خاطر فضیلتی که در او سراغ داشتم و پرودگارم نیز مرا به آن امر فرمود.
از این حدیث برداشت می کنیم که منکرین مقام علی (خصوصاً در امر خلافت که اهم آن می باشد) خلاف ام خداوند متعال کرده است همانند ابلیس پس کافرند و ملعون خدا و رسول می باشند.