پنداشتی که ، کوره سوزان عشق من؟
دور از نگاه گرم تو ، خاموش می شود؟
پنداشتی که یاد تو ، این یاد دلنواز
در تنگنای سینه ، فراموش می شود؟

تو ، رفته ای که بی من ، تنها سفر کنی
من مانده ام که بی تو ، شب ها سحر کنم
تو رفته ای که عشق من از سر بدر کنی 
من مانده ام که عشق ترا ، تاج سر کنم

روزی که پیک مرگ ، مرا می برد به گور
من ، شب چراغ عشق تو را نیز می برم
عشق تو ، نور عشق تو ، عشق بزرگ توست
خورشید جاودانی دنیای دیگرم